Ben een tijdje hier niet geweest. Tegenwoordig meer te vinden op Facebook (dankzij Steve Malenka, creative/producer) en sindskort meld ik me ook op Twitter (dankzij Maxime Verhagen, Minister van Buitenlandse Zaken).En verder heb ik het sinds november druk gehad met wat major life changes. Daarover hier nu wat onthullingen.
bijzonder
In december werd de moeder van Ben opgenomen in het ziekenhuis. Ze had al 2 jaar last van kanker en chemokuren had geen zin meer. Een simpel griepje leidde tot ziekenhuisopname. Haar lijf was op en haar geest vond het welletjes. Ik kon goed met haar overweg en het was bijzonder aanwezig te zijn op misschien wel het meest intieme moment van iemands leven: bij iemands sterven.
Daarna word je korte tijd geleefd door de rituelen die dan volgen. De voorbereidingen die de familie moet nemen. Het afscheid nemen bij Monuta - het meehelpen bij het dichten van de kist. Het horen luiden van de kerkklokken voor iemand die je als familie bent gaan beschouwen (omdat zij mij in haar familie opnam). De R.K.-mis in de basiliek van Oudenbosch. De tocht naar het crematorium. Het condoleren van de familie in de kroeg. En dan het achterlaten van Bens vader, voor het eerst echt alleen thuis.
riouwstraat
Eind december werd het besluit om terug te gaan naar de Riouwstraat ook effectief. In mijn hoofd was ik al 1.000 x verhuisd, maar 28 december ben ik daar maar mee begonnen. Oud & Nieuw heb ik nog aan de Seinwachterstraat gevierd met Bernie en Jan-Willem - en dat was de laatste nacht dat ik in 1019 heb geslapen. Ben zat bij vrienden in Londen. Nieuwjaarsweekend zat ik in Brussel met Jan-Willem en Sandor voor La Demence. En terug in Amsterdam heb ik het verhuisproces afgemaakt. Hoewel ik aanbod genoeg had van vrienden heb ik het grootendeels alleen gedaan, omdat ik het alleen wilde doen, als start van de verwerking van het uiteengaan. In 5 ritten met de auto was het ook gebeurd.
vader
In januari heb ik voor het eerst sinds december 2007 mijn vader weer ontmoet. Ik had wel telefonisch contact en via MSN, maar hem zien was voor mij een brug te ver.
Mijn zus was gelukkig zo lief om me de kans te geven om mee te gaan, die middag dat we in Nunspeet waren. Ik zal moeite blijven houden met de manier waarop hij mijn moeder heeft behandeld, bedrogen en uiteindelijk in de steek heeft gelaten voor een andere vrouw. Desondanks blijft het mijn vader. Ik wil over wat er is gebeurd het eigenlijk niet meer met hem hebben. Ik ben er achtergekomen dat in een gezin met 4 personen er 4 waarheden zijn.
En mijn moeder is - ondanks al haar pijn en verdriet - beter af. Ze woont boven de huisarts, de tandarts, in een prachtig appartement. Financieel heeft ze het goed, ze heeft vrienden, familie, ex-schoonfamilie en ik hoop dat ze er heel gelukkig wordt. Ze mag er zo 88 worden - dus heeft nog 20 jaar te gaan.
buurt
Het is nu 1 april. Ik woon alweer 3 maanden hier. Het huis past me als een jas. Het is van mij. En ik ben de buurt ook van mij aan het maken.
Op de Oostelijke Haveneilanden was ik gestart met de PINK1019 buurtborrel voor homo/lesbische buurtbewoners. In oktober 2008 en januari 2009 hadden we bijna 150 buurtbewoners bij elkaar tijdens gezellige avonden.
In de Indische Buurt ben ik de PINK1094-borrel begonnen. Wat kleiner dan in 1019, maar met 30 personen op de eerste borrel, ben ik toch niet ontevreden.
werk
Op het werk is het ook wat in rustiger vaarwater gekomen. Hoewel het gisteren wel hectisch was, en het altijd wel druk is, is het met een waarnemende directeur toch minder 'adhokkerig' geworden. We rennen niet meer overal achter aan - om vervolgens dat waar je mee bezig was, weer uit je handen te laten vallen. En dat is te merken aan de sfeer op kantoor. Die is prettig en het gevoel is er dat we kunnen consolideren en dan weer kunnen opbouwen.
Het pand is verkocht. Het pand in Utrecht is ook verkocht. En dat geeft financieel gezien ook wat rust in de toko.
feesten
Begin januari heb ik mijn medebestuursleden van Stichting Gents voorgesteld de stekker uit de organisatie te trekken. Het is nu officieel Stichting Gents in Liq.
Omdat het bloed kruipt waar het niet gaan kan, heb ik ook geprobeerd de energie van de vrijwilligers, de concepten van de feesten voort te zetten. En dat is gelukt. XXXLeather en Furball zijn ondergebracht bij Stichting G.A.A. Het proces van samenvoegen loopt nog. Maar het geeft geen druk meer. Ik blijf dit jaar nog wel Furball produceren.
sporten
Door alle fysiotherapie in verband met mijn elleboog ben ik ineens onverwachts in aanraking gekomen met fitness. Ik ben van nature lui en erg goed in nix doen. Ik wil wel wat doen, maar ik moet er niet te veel voor hoeven doen. Maar ik heb een fysiotherapeut gevonden IN een sportschool en ik op de fiets ben er in no-time: www.sportsworldamsterdam.nl.
En als ik er toch ben voor de fysio, dan blijf ik hangen voor 5 minuten roeien, 30 minuten crosstraining, de circuittraining, het buikspierkwartiertje en alle fysio-oefeningen.
Ergens onder mijn 1-pack zit een 6-pack verstopt. Ik voel het!
vliegen
3-4 maanden zijn helemaal niets. Het is voorbij gevlogen. Het was niet een makkelijke periode in mijn leven. Maar je pakt de scherven bij elkaar en gaat door met leven. Het gaat gelukkig alweer beter dan in januari. En met leuke dingen in het verschiet. Komende donderdag vlieg ik naar Istanbul voor een lang weekend. Dus binnenkort de foto's hier te vinden.
Voor nu duik ik mijn koffer in.
